Netwerkborrels

Als ik ergens een hekel aan heb, dan zijn het wel netwerkborrels.
Vaak ‘moet’ je eerst een uur naar een spreker luisteren, en hoewel die toespraken vaak juist heel interessant zijn, kom je daar niet voor. Je merkt toch dat iedereen een beetje ongeduldig en ongemakkelijk zit te wachten tot er genetwerkt kan worden.

Ik ben er dus ook zeker voor om een netwerkborrel zonder spreker te doen. Want daar komen de meeste mensen gewoon niet voor. Dat is zonde van ieders tijd.
Op een netwerkborrel ga je netwerken. Heb je bij je netwerkborrel een spreker, noem het dan anders. Althans, dat vind ik.

Tasten in het donker

Wat wel lastig is, is als je met alle netwerkers in een zaal wordt gegooid en je elkaar niet kent. Soms sta je 30 seconden naar iemand te luisteren en weet je al dat het niks wordt. Maar omdat je niet onbeleefd wilt overkomen, blijf je nog even staan en daarna schuifel je heel subtiel weg, of ‘ga je nog even wat te drinken halen’. Zonde eigenlijk, als je maar een uurtje de tijd hebt, want langer duren de meeste netwerkborrels niet.

Interactie vooraf

Wat ik altijd een goede oplossing vind, en ook leuk vind, is al er van tevoren wat interactie is. Een laagdrempelige manier waarop iedereen elkaar al een beetje leert kennen zonder een een-op-een gesprek. Dan weet je, wanneer het netwerken begint, veel beter op wie je af wilt stappen en waar je het over wilt hebben.

Het is ook leuk als je tijdens de introductie aan je buurman of –vrouw wordt voorgesteld. Dat is dan toch vaak de eerste waar je bij gaat staan.

Maar netwerkborrels dus.

Ze zijn vaak ’s avonds na een lange werkdag. Je moet vaak eerst naar een spreker luisteren. Als we eenmaal gaan netwerken heb ik geen idee op wie ik het beste af kan stappen. Ik heb maar een uur. Ik ben moe en heb het warm. En waarom draagt niemand een naamkaartje?!

Aan het eind van de borrel heb ik, als ik geluk heb, een stuk of 7 visitekaartjes verzameld van mensen die ik allemaal heb beloofd ze snel te mailen of te bellen voor een afspraak. Als je geluk hebt komt daar 1 concrete opdracht uit. Is het dan nuttig geweest om daar een hele avond aan te besteden?

Nou moet ik eerlijk zeggen dat de mensen die we op een netwerkborrel hebben ontmoet toch wel heel leuk zijn gebleken. En ik heb wel weer 7 mensen aan mijn netwerk kunnen toevoegen. Als we niet waren gegaan, hadden we ze nooit ontmoet! Maar geldt dat niet voor alles in het leven?

Alternatief

Omdat ik netwerkborrels dus vooral niet ‘leuk’ vind, ben ik gaan kijken naar alternatieven. Want netwerken blijft gewoon belangrijk! Dat weet iedere ondernemer.

Als ondernemer kom je met zóveel mensen in contact! De meeste ondernemers hebben hun ogen en oren de hele tijd open staan voor mogelijkheden voor hun bedrijf.

Je kunt niet rustig de krant lezen of door de stad fietsen zonder allerlei mogelijkheden om je heen te zien. Als ik de krant lees, denk ik vaak: wat zou ik voor deze persoon of voor dit bedrijf kunnen betekenen? Als je ook echt het gevoel hebt dat je mensen helpt met je product of dienst, dan wil je hun bedrijf of hun leven ook een beetje beter maken met jouw dienst of product.

Als ik met iemand in gesprek ben, komt ook vaak ons bedrijf en/of onze stichting ter sprake en leggen we op die manier contact. Vaak komen daar hele leuke ideeën uit voort, die later weer worden opgepakt.

Zo ga ik binnenkort een middag bij iemand schilderen die in Brabant woont, terwijl we ondertussen gaan brainstormen over een cultureel evenement dat we samen willen opzetten.
In januari maken we een afspraak met een hele leuke dame die een organisatie heeft die we heel veel tegenkomen in ons werk. We gaan kijken wat we voor elkaar kunnen betekenen.
Een fantastische kunstenares die we al jaren volgen en beide al werk van hebben gekocht (voor onszelf en voor anderen) wil nu een website. Wat leuk!

Op die manier ben je eigenlijk altijd wel contact aan het leggen met mensen.
Dat is ook netwerken!

Ik heb laatst een lijst gemaakt van hoe wij aan onze klanten zijn gekomen.
Een heleboel klanten hebben we via via ontmoet; via een tevreden klant die ons aanraadde, via vrienden of familie die over ons vertelde aan iemand, kortom: je ambassadeurs!

Verder hebben we een hoop klanten gevonden door gewoon op ze af te stappen: de winkel binnen te lopen met een mooie folder van ons bedrijf, iemand gewoon te bellen als we zien dat ze nog geen site hebben, iemand te mailen om te vragen of ze hulp kunnen gebruiken bij de marketing en communicatie. Het is opvallend hoe vaak je net op het juiste moment met iemand belt. Dat ze net op zoek waren naar wat jij aanbiedt.

We doen ook een hoop vervolgopdrachten; dus iemand die ooit een dienst van ons heeft afgenomen belt ons weer of we nog iets voor ze kunnen doen.

Als je je ogen en oren goed openhoudt en goed bedenkt wat je voor iemand zou kunnen betekenen, dan hoef je nooit meer naar een netwerkborrel! Tenzij je het leuk vindt, natuurlijk…